Przypadek 3 – autyzm

Chłopiec lat 7, uczeń pierwszej klasy specjalnej szkoły podstawowej.

Charakterystyka:

Chłopiec ze zdiagnozowanym autyzmem.

Diagnoza:

Chłopiec bardzo mądry i radosny. Mówi pojedyncze słówka, ale nie buduje zdań. Nie boi się innych ludzi, jest towarzyski, występuje natomiast utrudniona komunikacja – dziecko nie nawiązuje żadnego kontaktu wzrokowego. Występuje u chłopca słaba koncentrację uwagi i skupienia się, szybko nudzi się każdym zadaniem czy sytuacją. Jest porywczy. Lubi cyfry i litery.

Rezultaty:

W ocenie skuteczności działania terapii po I etapie, rodzice wskazali, że bardzo poprawił się kontakt wzrokowy z chłopcem, wiedzą, że dziecko słucha tego, co mówią do niego, ponieważ reaguje na słowa i polecenia. Dodatkowo chłopiec się uspokoił. Zasób słów się powiększa. Na dalsze efekty należy czekać, gdyż terapia jest w trakcie realizacji.