Przypadek 1 – brak koncentracji

Chłopiec lat 7, uczeń pierwszej klasy szkoły podstawowej.

Charakterystyka:

Problem z brakiem koncentracji i skupieniem, dysleksja, a także stwierdzona nadwrażliwość na dźwięki.

Diagnoza:

Zaobserwowane nieprawidłowości w teście uwagi słuchowej przekładają się na słabe umiejętności komunikowania się ze światem, chłopiec nie lubi o sobie mówić, jest skryty, nieśmiały, zdarza się, że zamyka się w sobie, ponadto kryje w sobie wiele napięć, jest bardzo drażliwy, wybuchowy. Co więcej, istnieją prawdopodobnie dysproporcje między tym co mówi a tym co myśli, ma kłopoty w wypowiadaniem własnego zdania. Chłopiec ma problemy z czytaniem i pisaniem, dodatkowo pojawia się ryzyko dysleksji.

Rezultaty:

W ocenie skuteczności działania terapii po I etapie, rodzice wskazali, że chłopiec stał się bardziej muzykalny – potrafi znaleźć rytm w różnych utworach muzycznych i bardzo chętnie podejmuje się tańca, co wcześniej się nie zdarzało. Zniknął również problem ze słuchaniem bardzo głośnej muzyki. Po II etapie natomiast rodzice zauważyli ogromną zmianę w zachowaniu dziecka. Zniknął problem złego zachowania chłopca w szkole. Pojawiły się nawet pochwały ze strony nauczyciela w stosunku do chłopca. Co więcej, pozytywne skutki terapii zauważono również w umiejętności czytania – dziecko płynniej czyta oraz zminimalizował się problem przestawiania literek w słowach. Dodatkowo poprawiła się koncentracja chłopca na lekcjach, jak również chętniej podejmuje się współpracy z nauczycielami oraz rówieśnikami.